எழுத்தாளர்கள் தங்கள் பேனாவை எப்படிப்பட்ட 'மை'யைத் தொட்டு எழுதுகிறார்கள் தெரியுமா?

சிலர் பெரு'மை'யிலும், சிலர் தற்பெரு'மை'யிலும், வேறு சிலர் பொறா'மை'யிலும், சிலர் பழ'மை'யிலும் தொட்டு எழுதுகிறார்கள்.

ஆனால், தொடக்க்கூடாத 'மை'கள், மடமை; கயமை; பொய்மை; வேற்றுமை. நன்மை தரக்கூடிய செம்மை, நேர்மை, புதுமை, ஆகியவற்றைத் தொட்டு வாசகர்களின் நெஞ்சைத் தொடும்படியாக எழுத வேண்டும். அவர்கள் நீக்க வேண்டிய மைகள் வறுமை; ஏழ்மை; கல்லாமை; மடமை; அறியாமை.

இந்த நோக்கத்தையே எழுத்தாளர்கள் கடமையாகவும், உரிமையாகவும் கொள்ள வேண்டும்.

-கலைவாணர் என். எஸ். கிருஷ்ணன்